همکاری و مشارکت علمی (Scientific Collaboration)
مشارکت زمانی شکل می گیرد که دو یا چند پژوهشگر در انجام یک پژوهش برای رسیدن به هدف مشترک و خلق دانش جدید همکاری کنند.
میزان و چگونگی مشارکت علمی
در رشته های مختلف به دلیل ماهیت این رشته ها متفاوت است و مشارکت علمی به ماهیت فعالیت های علمی بستگی دارد. مشارکت در پژوهش های کاربردی (Applied Research) بیشتر از پژوهش های محض (Theoretical Research, Pure Research) است.
مشارکت کنندگان علمی (Scientific Collaborators)
- افرادی که در طول مدت انجام پژوهش و یا در مدت زیادی از پژوهش با هم همکاری داشته اند.
- افرادی که مسوول انجام دادن بخش مهم و کلیدی از پژوهش بوده اند.
- افرادی که ایده اصلی پژوهش را پیشنهاد داده و یا در تامین هزینه ها همکاری داشته اند.
لزوم مشارکت علمی
- پیچیدگی حوزه های دانش بشری
- تخصص گرایی (Professionalism)
- یک پژوهشگر قادر نیست تا تمامی تخصص، منابع، امکانات و مهارت ها را در اختیار داشته باشد.
- افزایش مطالعات میان رشته ای
- نیاز به تعامل با سایر پژوهشگران
عوامل موثر در مشارکت علمی
- نزدیکی فیزیکی یا جغرافیایی (Physical Proximity)
- نزدیکی اجتماعی (Social Proximity): هم رده بودن افراد از نظر علمی
- عوامل اجتماعی
- عوامل فرهنگی (فرهنگ مشارکت، قرابت فرهنگی)
- عوامل فردی (مهارت های پژوهشی، وقت شناسی، روحیه مشارکت، قابلیت های حل مساله، کیفیت پژوهش های قبلی و…)
- زبان مشترک
- عوامل اقتصادی (کاهش بودجه های پژوهشی، کاهش مراودات خارجی)
- عوامل سیاسی