از مجموعه هفت جلدی «ایران من» تازه‌ترین اثر دکتر رضا منصوری در کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شریف رونمایی شد.
به گزارش دیده بان علم ایران، مراسم رونمایی از مجموعه هفت‌جلدی «ایران من» تازه‌ترین اثر دکتر رضا منصوری، فیزیکدان، کیهان‌شناس، استاد بازنشسته دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف، عصر روز یکشنبه ۲۵ اردیبهشت با حضور دکتر محمدجواد لاریجانی، رئیس پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، دکتر حدادپور معاون پژوهشی دانشگاه و جمعی از استادان، مدیران و دانشجویان در کتابخانه مرکزی دانشگاه برگزار شد.
در ابتدای این مراسم دکتر شانت باغرام، رئیس کتابخانه مرکزی دانشگاه ضمن قدردانی از دکتر منصوری و انتشارات دیبایه گفت: تشکر ویژه می‌کنم از مسئولین دانشگاه که با متانت، همفکری، خوش‌فکری و راهبری خود این امکان را فراهم آوردند که این جلسه در دانشگاه صنعتی شریف برگزار شود.
وی گفت: از دکتر منصوری تشکر می‌کنم که با نوشتن این کتاب، اندیشیدن را به شجاعت وصل کرد و نسل ما، دانشجویان و کسانی که در این دانشگاه تحصیل کردند را از دامگاهِ ترس اینکه ایران خوب نخواهد بود رهاند و یادآوری کند که ایران خوبی خواهیم داشت.
دکتر رضا منصوری هم در این نشست در سخنانی، با اشاره به انگیزه‌های خود برای تالیف این اثر گفت: این کتاب، کتابی است برای همه‌ی ایرانیان چه در داخل و چه در خارج از کشور، در واقع هر آن‌کس که به ایران علاقه‌مند است می‌تواند این کتاب را بخواند. نامِ این کتاب را «ایران من» گذاشتم چون ایران خانه‌ی من است، متعلق به من است، ایرانِ من است، زیستنم در آن معنی داشته و لذتم در دیدن آرامش و رفاه ساکنان آن بوده! من این کتاب را برای آن‌ها نوشته‌ام.
وی درباره موضوعاتی که در این مجموعه به آن اشاره شده است هم گفت: در این مجموعه سه موضوع کلی مطرح شده است؛ یکی توسعه علمی ایران، دیگری زبان فارسی به عنوان زبان علم و دیگری هم موضوع دانشگاه، علم و تفکر مدرن. در حقیقت این سه موضوع خلاصه «ایران من» است. دوره‌ی اول کتاب‌های من، شامل ایران ۱۴۲۷، واژه‌گزینی در ایران و جهان، و نیز چهار سال در وزارت عتف، بیان تصور من از ایران گذشته و آینده، نقش زبان فارسی در توسعه‌ی ایران، و نیز تجربه‌ی اجرایی در زمینه‌ی علم و پیچیدگی اجرای ایده‌های توسعه‌ای آن در عالی‌ترین سطح در ایران بوده است.
دکتر منصوری در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه به باور او، ما هنوز در ایران «دانشگاه» به معنای دقیق کلمه نداریم و آنچه داریم، مدارسِ عالی است، گفت: ممکن است و حتما برخی همکارانِ من از این گفته ناراحت شوند ولی ما هنوز در ایران مفهومِ دقیق دانشگاه را پیاده نکرده‌ایم و آنچه داریم در واقع دانشگاه نیست. تجربه‌ی اجرایی در پژوهش ایران چشمان مرا به روی واقعیت‌هایی باز کرد که آگاهی از آن پیش‌فرض هرگونه برنامه‌ریزی برای توسعه‌ی کشور است- که من از آن آگاه نبودم. این آگاهی، در دهه ۱۳۸۰، ذهن مرا به سوی مفهوم معماری علم پیش برد و نیز درک عمیق‌تری از دوره‌ی‌گذاری که در آن هستیم و نابسامانی‌هایی که در این دوره‌ی نقل- به معنی تخصیص دوره‌ی گذار به وضعیت علم و دانش در ایران- احساس می‌کنیم.
گفتنی است؛ مجموعه «ایرانِ من» در هفت جلد توسط نشر دیبایه منتشر شده است. دوره نخست کتاب‌ها با نام‌های ایران ۱۴۲۷، واژه‌گزینی در ایران و جهان و چهارسال در وزارت عتف، بیان تصور منصوری از ایران گذشته و آینده، نقش زبان فارسی در توسعه ایران و تجربه اجرایی در زمینه علم و پیچیدگی اجرای ایده‌های توسعه‌ای آن در عالی‌ترین سطح در ایران است.
سه عنوانِ دیگرِ این مجموعه با نام‌های معماریِ علم، سندرم دوره نقل (در دو جلد) و مبانی علم و طراحی مفهومی دانشگاه در ایران و مبانی تفکر در علوم فیزیکی نتیجه تأملات نویسنده در این دوره است.
به اعتقاد نویسنده، همه گزاره‌هایی که در این کتاب‌ها نوشته شده زمانی به‌خوبی درک می‌شود که خواننده از مبانی تفکر در علوم مدرن و به‌ویژه علوم فیزیکی مطلع باشد.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند