درحالی که نداشتن «فعالیت بدنی کافی» یکی از علل اصلی افزایش بار بیماری های غیرواگیر و مرگهای زودرس در جهان به شمار می رود، نتایج یکی از معتبرترین مطالعات ملی در ایران حاکیست: ۵۵ درصد ایرانی ها(هر دوجنس) فعالیت بدنی ناکافی دارند و بیش از ۹۰ درصد نیز «کم تحرک» هستند.
به گزارش دیده بان علم ایران، دکتر رضا ملک زاده، رییس انجمن متخصصین گوارش و کبد ایران، موسس پژوهشکده بیماری های گوارش و کبد و استاد ممتاز دانشگاه علوم علوم پزشکی تهران در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی نوشت:
نتایج مطالعه ملی : Physical activity profile of the Iranian population: STEPS survey, 2016 که بر روی بیش از ۳۰ هزار نفر از جمعیت بزرگسال – ۱۸ تا ۷۰ سال – ۳۰ استان کشور انجام شده و شیوع فعالیت بدنی کم و ناکافی را در جمعیت مشارکت کننده در مطالعه بررسی کرده، نشان می دهد ، حاکیست:
۹۰ درصد جمعیت ایران (هر دوجنس) «کم تحرک» هستند و فعالیت بدنی آنها در سطح «کم» Low Physical Activity/ LPA ) قرار دارد
فعالیت بدنی سطح «کم» (۱۵۰ دقیقه فعالیت فیزیکی متوسط و یا ۷۵ دقیقه فعالیت فیزیکی شدید در هفته) است
کم تحرکی (فعالیت بدنی کم) در زنان ایران ( ۹۶ درصد) بیش از مردان (۸۴ درصد) است.
فعالیت بدنی پایین تر از سطح «کم» (کمتر از۱۵۰ دقیقه فعالیت فیزیکی متوسط و یا ۷۵ دقیقه فعالیت فیزیکی شدید در هفته ) ، فعالیت بدنی «ناکافی» (IPA) محسوب می شود
۵۵ درصد جمعیت ایران (هر دوجنس) ایران فعالیت بدنی «ناکافی» و در شرایط IPA قرار دارند
شیوع فعالیت بدنی «ناکافی» در زنان (۶۲ درصد) به طور قابل توجهی بیش از مردان (۴۵ درصد) است
۳۳ درصد جمعیت مورد مطالعه، دست کم ۴ ساعت طی یک روز عادی، رفتار بی تحرکی داشته اند
زن بودن، خانه دار بودن، جوان بودن، زندگی در مناطق شهری، با «سطوح بالاتر فعالیت بدنی ناکافی» ارتباط معناداری دارد
مصرف الکل، مصرف کم میوه و سبزیجات تازه، داشتن وسیله نقلیه شخصی و ابتلا به دیابت نیز با فعالیت بدنی ناکافی ارتباط معنادار دارند
ایران از فعالیت بدنی ناکافی (IPA) ، بسیار رنج می برد و تحولات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، جمعیت ایران را در معرض خطر فعالیت بدنی ناکافی قرار داده است
طی حدود سه دهه گذشته (سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۷ ) سالهای از دست رفته عمر به دلیل ناتوانی ناشی از بیماری ها (DALY) منتسب به «فعالیت بدنی کم» در جهان، ۱٫۵ برابر و در ایران ۲ برابر افزایش یافته است
شواهد تحقیقاتی نشان می دهد کم تحرکی، رابطه بسیار تنگاتنگی با بیماری های مختلف غیرواگیر از جمله چاقی و اضافه وزن، بیماری های قلبی عروقی، سکته های قلبی و مغزی، فشار خون بالا، کبد چرب، چربی خون بالا، سرطان ها بویژه سرطان پستان، روده بزرگ، دیابت نوع ۲، اختلالات اسکلتی و عضلانی و … دارد.
فعالیت بدنی بویژه در سطح شدید و به شکل منظم ، ضمن کمک به حفظ وزن مناسب بدن و بهزیستی عمومی، یک عامل محافظتی شناخته شده برای پیشگیری از بیماری های غیرواگیر است. فعالیت بدنی همچنین فوایدی برای سلامت روان دارد که از جمله مهمترین آن، به تاخیر انداختن شروع زوال عقل است.
با وجود فواید عظیم فعالیت بدنی مستمر، آمار بی تحرکی و کم تحرکی هم در سطح جهانی و هم در ایران نگران کننده است. برآوردهای سازمان بهداشت جهانی که برنامه ای را با هدف کاهش ۱۵ درصدی کم تحرکی تا سال ۲۰۳۰ و لزوم انجام مداخلات سیاستگذاری» تصویب کرده است ، نشان داده که در سال ۲۰۱۶، ۲۷٫۵ درصد بزرگسالان و ۸۱ درصد نوجوانان، توصیه‌های سازمان بهداشت جهانی برای فعالیت بدنی را رعایت نکرده اند و بهبود فعالیت بدنی در جهان روند بسیار کندی را نشان می دهد!
تحقیقات همچنین حاکیست فناوری های نوآورانه و گذار به مشاغل کم تحرک و استفاده روزافزون از حمل و نقل مکانیکی، به تغییر الگوهای فعالیت فیزیکی و افزایش رفتار بی تحرکی در سراسر جهان کمک کرده است
طبق مطالعات، اگر جمعیت جهان فعال تر بود، هر سال از ۴ تا ۵ میلیون مرگ پیشگیری می شد!