جمعه، ۱۰ فروردین، ۱۴۰۳ | Friday, 29 March , 2024

منابع ژنتیک متنوع سیب ایران، سرمایه ای ارزشمند در برنامه های به نژادی

نسخه قابل پرینت
کد خبر:44859
یکشنبه، ۲ تیر، ۱۳۹۸ | 12:09

منابع ژنتیک متنوع سیب ایران، سرمایه ای ارزشمند در برنامه های به نژادی

بررسي تنوع ژنتيكي برخي نژادگان هاي سيب محلي ايران و رقم هاي تجاری نشان داد که منابع ژنتیکی سیب ایران متنوع بوده و به دلیل وجود فشارهاي اندك انتخابی، منبع بسیار ارزشمندي براي استفاده در برنامه هاي به نژادي است.

به گزارش دیده بان علم ایران، علی بوته خاک، بدرالدین ابراهیم سید طباطبایی، حسن حسن حاج نجاری و مجید طالبی، محققان دانشگاه صنعتی اصفهان و موسسه تحقیقات علوم باغبانی به “بررسي تنوع ژنتيكي ميان برخي نژادگان هاي سيب محلي ايران و رقم هاي تجاري با استفاده از نشانگرهاي مولكولي SSR و SRAP” پرداختند.
ارزیابی تنوع ژنتیکی سیب ایران با استفاده از نشانگرهاي مولکولی و ویژگی هاي ریختشناسی در
بررسیهاي مختلف، حاکی از تنوع ژنتیکی بالا در رقم هاي بومی و وارداتی ایران است.
بررسی ذخایر ژنتیکی سیب هاي اهلی و وحشی از نقاط مختلف دنیا نشان داد که رقمهاي سیب ایرانی بیشتر به گونه هاي Malus Sieversii از آسیاي مرکزي و  M.orientalis  بومی ایران، ترکیه، روسیه و قفقاز مرتبط هستند
افزون بر این، رقم هاي سیب ایرانی با رقم هاي قدیمی کشورهاي غربی نیز ارتباط ژنتیکی دارند؛ بنابراین
رقمهاي سیب ایرانی ممکن است بینابین رقم هاي اهلی و گونه هاي وحشی باشند و می توان از این منابع ژنتیکی براي گسترش تنوع ژنتیکی سیب هاي اهلی استفاده نمود.
 بيشتر رقم هاي سيب ايران با نام هاي محلي نام گذاري شده اند، بنابراين روابط ژنتيكي آنها چندان مشخص نيست. از بين ۱۴ جفت آغازگر ريزماهواره به كار رفته، ۹ جفت آغازگر به دليل ايجاد چند شكلي مناسب، كارآمد تشخيص داده شدند.
این تحقیق نشان داد در نشانگر SRAP، از مجموع ۵۶ تركيب آغازگري استفاده شده، تعداد ۱۳ تركيب چند شكلي مناسبي نشان دادند و ۱۹۴ نوار چند شكل توليد کردند.
ميانگين هتروزيگوسيتي مشاهده شده براي تركيب هاي آغازگري محاسبه شد كه با ماهيت خودناسازگاري و دگرگشني سيب مطابقت ندارد.
بنابراین در اين پژوهش به منظور تعيين شناسنامه ژنتيكي برخي نژادگان هاي مختلف سيب هاي ايران و نيز مقايسه روابط ژنتيكي آنها با رقم هاي تجاري خارجي از دو سيستم نشانگر ريزماهواره استفاده شد.
نتایج این مطالعه نشان داد كه توانايي نشانگر SSR در نشان دادن اطلاعات چند شكلي و ميزان هتروزيگوسيتي در نژادگان هاي سيب نسبت به نشانگر SRAP بيشتر است و برخلاف نامگذاري منطقه اي سيب هاي بومي ايران، خاستگاه اصلي اين نژادگان ها با نام جغرافيايي آنها مطابقت ندارد و ممکن است
پس از منشاء گرفتن از یک مکان مشترك خاص به دیگر مناطق مختلف کشور پراکنده شده باشند.
همچنین نزديكي ژنتيكي سيب هاي خارجي نشان از شجره مشترك احتمالي آنها دارد.
این مقاله در شماره تابستان ۹۷ مجله علوم و فنون باغبانی ایران منتشر شده است.

انتهای پیام

مطالب مرتبط

مشارکت محققان دانشگاه صنعتی اصفهان در طرح رصد بین‌المللی دارت ناسا

معرفی و ثبت رقم جدید سیب میان‌رس «مرداد»

چاپ مقاله محقق ایرانی در نشریه معتبر مهندسی مواد

افقی جدید در کشف ستاره های کم جرم و سیارات شناور با همکاری دو اخترفیزیکدان ایرانی

نظر دهید

* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند

سرخط خبرها