- دیده بان علم ایران – Iran Science Watch - https://didehbanelmiran.ir -

محققان ایرانی پاسخ دادند: سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی و پرده جنینی کارایی سلول های مغز استخوان را دارند؟

محققان گروه پژوهشی ایمنی درمانی سرطان و پزشکی ترمیمی پژوهشکده معتمد طی تحقیقی، ویژگی های  سلولی بنیادی مزانشیم انسانی مشتق شده از مغز استخوان، بافت چربی و پرده جنینی را مقایسه کردند.

به گزارش دیده بان علم ایران، یافته های این تحقیق قرار است در پنجاه و یکمین سمپوزیوم سلول های بنیادی در میامی آمریکا  ارائه شود.

دکتر بهنام صادقی، مجری طرح گفت: گروه پژوهشی ایمنی درمانی سرطان و پزشکی ترمیمی پژوهشکده معتمد (مرکز تحقیقات سرطان پستان) جهاد دانشگاهی در این مطالعه سه منبع بافت چربی، جفت و پرده جنینی را به عنوان جایگزینی برای مغز استخوان پیشنهاد می کنند که تامین آنها مشکلات و دشواری های مغز استخوان را ندارند. در واقع بافت جفت و پرده ‏های جنینی پس از عمل سزارین از نوزاد جدا شده و به عنوان زباله های بیمارستانی دور ریخته می شوند. بافت چربی نیز به راحتی با استفاده از عمل ساکشن قابل جداسازی است.

وی خاطرنشان کرد: پس از بررسی نتایج حاصل از این مطالعه و با مقایسه ویژگی‏ های فنوتیپی، توانایی تکثیر، تمایز و تعدیل سیستم ایمنی سلول مزانشیمی که از سه بافت پیشنهادی انجام شد با اثبات یکسان بودن ویژگی‏ های حیاتی و ضروری سلول‏ ها توانستیم نشان دهیم که توانایی هر یک از این سلول های مزانشیم در تمایز به استخوان، غضروف و چربی و همچنین تعدیل سیستم ایمنی با یکدیگر متفاوت است.

صادقی در توضیح علت استفاده از سلول‏ های بنیادی بزرگسالان که تحت عنوان سلول‏ های بنیادی مزانشیم معرفی می شوند، گفت: با توجه به اینکه شرایط التهابی مزمن که به‌ وسیله موتاسیون های ژنتیکی، بیماری‌های اتوایمیون و در معرض قرار گرفتن در مقابل فاکتورهای محیطی ایجاد می‌ شود می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان را افزایش دهد؛ مطالعات اپیدمیولوژیکی نشان داد که بیش از ۲۵ درصد از مرگ‌و میر ناشی از سرطان به دلیل التهاب مزمن بوده است. اگرچه التهاب به‌ عنوان یک واکنش محافظتی متمرکز یافته بافتی با علائمی چون درد، قرمزی، تورم و در بعضی مواقع از دست دادن عملکرد مشخص شده است، امروزه نقش آن در بعضی از بیماری‌ها مانند سرطان به‌ خوبی شناخته شده است.

وی ادامه داد: التهاب حاد که به‌ عنوان عکس‌العمل دفاعی محسوب می‌شود اگر به التهاب مزمن تبدیل شود، می‌تواند به سرطان، دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، ریوی و عصبی منجر شود؛ لذا، یکی از روش های درمانی که امروزه توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده، سلول درمانی به عنوان درمان کمکی برای بیماری‏ های ایمونولوژیک (بیماری‏ های مزمن و خود ایمنی) و غیر ایمونولوژیک (مهندسی بافت، ترمیم، بیماری‏ های تخریب کننده و بدخیم از جمله سرطان) است.

مدیر گروه پژوهشی ایمنی درمانی سرطان و پزشکی ترمیمی پژوهشکده معتمد افزود:  از مهم‏ترین کاندیداهایی که برای این خط درمانی جدید مطرح می شوند می توان به سلول‏ های بنیادی بزرگسالان اشاره کرد. سلول‏ های بنیادی مزانشیمی سلول ‏های بالغ غیر خونساز چند ظرفیتی و خودنوساز هستند. این سلول‏ ها اولین بار از مغز استخوان جدا شده و  به عنوان استاندارد طلایی در مطالعات سلول درمانی به حساب می‏ آیند. یکی از بزرگ‏ترین چالش ‏های استفاده از سلول مزانشیم مغز استخوان در سلول درمانی، روند پردرد بودن و پرهزینه بودن استخراج این سلول‏ ها است که استفاده از این سلول‏ ها را به عنوان کاندید برای پیوند آلوگرافت (پیوند از فرد دیگر به بیمار) با محدودیت مواجه کرده است.

صادقی تصریح کرد: نتایج این مطالعه این امکان را در آینده ایجاد می کند که برای سلول درمانی با توجه به نوع بیماری فرد از منبع سلول مزانشیمی استفاده کنیم که بیشترین کارایی را برای فرد بیمار به همراه داشته باشد که این رویکرد ما را به سمت پزشکی شخصی سوق میدهد.

گفتنی است، این طرح در قالب رساله دکتری سپیده کاظمی در گروه ایمنی درمانی سرطان و پزشکی ترمیمی پژوهشکده معتمد انجام شده است.

انتهای پیام