- دیده بان علم ایران – Iran Science Watch - https://didehbanelmiran.ir -

افزایش عمر ایمپلنت‌های استخوانی و دندانی با نانوپلاسمای محققان کشور

پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس با انجام یک پژوهش آزمایشگاهی تلاش کردند با اعمال نانوپوشش‌های مقاوم به سایش و خوردگی، عمر کاری ایمپلنت‌های دندانی و استخوانی را افزایش دهند.

 

به گزارش دیده بان علم ایران ایمپلنت‌ها قطعاتی هستند که برای کمک به یکی از ارگان‌ها، درون بدن قرار داده می‌شوند. ایمپلنت‌های استخوانی و دندانی از جمله این قطعات درون‌تنی هستند. موضوع حائز اهمیت برای این قطعات، قرار گرفتن همزمان در معرض محیط خورنده، بار مکانیکی و سایش است. این موضوع علت اصلی عمر محدود این قطعات به شمار می‌رود. محققان ایرانی تلاش کردند با اعمال نانو پوشش‌ها بر روی ایمپلنت‌های استخوانی و دندانی، عمر مفید این قطعات را افزایش دهند.

فرید موثق آلانق، محقق طرح، درباره هدف از انجام این طرح گفت : «پدیده‎های سایش و خوردگی از عوامل عمده کاهش عمر ایمپلنت‎های ارتوپدی هستند. تغییر خواص ایمپلنت‎ها ناشی از این عوامل مخرب در طولانی‌مدت سبب می‎شود تا به‌منظور حفظ سلامتی شخص، جایگزینی آن‌ها انجام شود. این امر علاوه بر افزایش هزینه‎های درمان بیماران و افراد ناتوان، مستلزم اعمال جراحی سخت است. لذا امروزه افزایش عمر ایمپلنت‎های ارتوپدی از جایگاه ویژه‎ای در صنعت پزشکی روز دنیا برخوردار است. در طرح حاضر تلاش شده با اعمال یک نانوپوشش عمر این ایمپلنت‌ها بهبود یابد.»

وی افزود: در این طرح از روش رسوب‌دهی شیمیایی فاز بخار به کمک پلاسما برای پوشش دهی ایمپلنت‌ها استفاده شده است. پوشش اعمال‌شده یک لایه سه‌جزئی متشکل از اتم‌های تیتانیم، سیلیسیم و نیتروژن (TiSiN) است. این پوشش علاوه بر اینکه خواص ضد سایش و ضدخوردگی بهتری را نسبت به پوشش‌های مشابه نشان می‌دهد، چسبندگی بالاتری نیز به زیرلایه دارد.

موثق آلانق در زمینه مراحل اعمال و ارزیابی این پوشش گفت: «ابتدا پوشش سرامیکی TiSiN به روش رسوب شیمیایی بخار پلاسمایی پالسی بر روی سطح زیرلایه آلیاژ پزشکی از جنس Ti-6Al-4V قرار داده شد. در ادامه پوشش اعمال شده به کمک روش‌ها و تجهیزاتی همچون میکروسکوپ الکترونی عبوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی تفنگ میدانی مشخصه یابی شد. در نهایت خواص سایشی و خوردگی قطعات پوشش داده شده مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.»

بر اساس نتایج به دست آمده، پوشش TiSiN حاوی ۱۷/۲ درصد وزنی Si نرخ سایشی تا ده برابر کمتر از زیر لایه خام از جنس آلیاژ پزشکی Ti-6Al-4V و همچنین تا سه برابر کمتر از پوشش رایج TiN دارد. از طرف دیگر اعمال پوشش TiSiN حاوی ۱۱.۳ درصد وزنی Si روی زیر لایه خام Ti-6Al-4V حدود ۷۷% مقاومت به خوردگی آن را افزایش داد.

این تحقیقات حاصل تلاش‌های فرید موثق آلانق دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس ، دکتر امیر عبداله زاده و دکتر محمود علی‌اف خضرایی اعضای هیأت‌علمی دانشگاه تربیت مدرس و محمد عابدی دانشجوی مقطع دکترای این دانشگاه است.

انتهای پیام