جمعه، ۱۰ فروردین، ۱۴۰۳ | Friday, 29 March , 2024

شیوه نامه ابلاغی سازمان حفاظت محيط زيست فاقد اعتبار قانونی است

نسخه قابل پرینت
کد خبر:2054
سه شنبه، ۱ تیر، ۱۳۹۵ | 09:58

شیوه نامه ابلاغی سازمان حفاظت محيط زيست فاقد اعتبار قانونی است

مرجع ملی ایمنی زیستی، ابلاغيه ریيس سازمان حفاظت محيط زيست که براساس آن درخواست مجوز تولید محصولات تراریخته از سازمان الزامی است را فاقد اعتبار قانوني خواند و گفت: به زودي اين شيوه نامه لغو مي‎شود.

به گزارش دیده بان علم ایران، معصومه ابتکار اخیرا از صدور شیوه‎نامه‎ای در ارتباط با محصولات تراریخته خبر داده‎اند و گفته شده است که براساس این شیوه‎نامه درخواست مجوز تولید محصولات تراریخته از سازمان حفاظت محیط زیست الزامی است و سازمان حفاظت محیط زیست باید از محل انجام تحقیقات نیز مطلع باشد.

دکتر بهزاد قره یاضی با بیان اينكه محصولات تراريخته سالم‎تر از محصولات غیرتراریخته هستند، اظهار داشت: اين برتري به علت ارزيابي همه جانبه اين دست محصولات قبل از تحويل به بازار، عدم استفاده از سموم شيميايي در توليد و تقويت مواد مغذي محصولات است.

ریيس انجمن ايمني زيستي تصريح كرد: بر اساس قانون ملي ايمني زيستي، دولت مكلف شده تا تمهيدات لازم براي توليد محصولات تراريخته را صورت دهد اما متاسفانه ریيس سازمان محيط زيست از ابتداي فعاليت خود در دولت، در مقابل توسعه فناوري ايستادگي كرده است.

وي با بيان اينكه ریيس سازمان محيط زيست به همراه برخي مسوولان دولت قبل در عقب ماندگي جامعه دست دارند، افزود: آنچه اهميت دارد، به پا خاستن جامعه علمي است. جامعه‎اي كه اجازه اينگونه رفتارهاي فراقانوني و فناوري‎هراسي را به كسي نمي‎دهد.

قره‎ياضي اظهار داشت: ٣٠٦ نفر از روساي دانشگاه‎ها، مراكز پژوهشي، قطب‎هاي علمي، روساي انجمن‎هاي علمي، ریيس پژوهشكده بيوتكنولوژي كشاورزي، مشاور معاون اول ریيس جمهور با سمت دبير كل خانه كشاورز و چهره‎هاي تاثيرگذار بسياري، طي نامه‎اي از ابتكار، دليل نهادينه‎سازي فرهنگ فناوري‎هراسي را جويا شده اند.

مرجع ملی ایمنی زیستی در خصوص ایرادات قانونی شیوه‎نامه ابلاغی گفت: در قانون ایمنی زیستی اخذ مجوز از سه مرجع پیش‌بینی شده که برای هر یک از انواع محصولات تراریخته فقط یک مرجع برای صدور مجوز پیش‎بینی شده است. براساس ماده ۴ قانون ملی ایمنی زیستی مسوولیت صدور مجوز محصولات تراریخته در حوزه کشاورزی، جنگل‎ها، مراتع، منابع طبیعی و آبزیان و در حیطه اختیار وزارت جهاد کشاورزی است ولی اگر محصولات تراریخته جنبه خوراکی داشته باشند از این منظر باید از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مجوز بگیرند. دراین قانون سازمان حفاظت از محیط زیست دو نقش بیشتر ندارد. بخش اول صدور مجوز برای موجودات زنده تغییر شکل یافته ژنتیکی در حیطه حیات وحش است. مثلا اگر فردی قصد رهاسازی لک‎لک تراریخته یا اختاپوس تراریخته یا پلنگ تراریخته را داشته باشد باید از سازمان حفاظت از محیط زیست مجوز دریافت کند. نقش دوم سازمان حفاظت از محیط زیست بررسی آنالیز احتمال خطر انجام شده از سوی متقاضی است.

وی خاطرنشان کرد: حتی انجام آنالیز احتمال خطر نیز در حیطه اختیارات محیط زیست نیست و جزو اختیارات متقاضی است. ممکن است سوال شود که این بررسی چه فایده‎‎ای دارد. در واقع نتیجه این بررسی باید به دستگاه ذیصلاح ذی‎ربط، یعنی وزارت جهاد کشاورزی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، اعلام شود تا آن دستگاه‎های ذی‎صلاح به هنگام اتخاذ تصمیم برای صدور مجوز با اطلاع و آگاهی از نتیجه بررسی‎های به عمل آمده از سوی سازمان حفاظت محیط زیست اقدام کنند.

قره یاضی تاکید کرد قانون ملی ایمنی زیستی از مترقی‎ترین قوانین ایمنی زیستی جهان است که حق وتو را از سازمان حفاظت محیط زیست سلب کرده است. قانون‎گذار به راحتی می‎توانست اعلام کند که رهاسازی و کشت و کار محصولات تراریخته مستلزم اخذ مجوز از دو یا سه مرجع به طور همزمان است اما به رغم تمام تلاش‌های رییس سابق سازمان محیط زیست در مجلس شورای اسلامی وقت، مجلس اختیار صدور مجوز محصولات تراریخته را تا جایی که در حیطه کشاورزی باشد منحصرا در اختیار این وزارتخانه قرار داده است.

انتهای پیام

 

مطالب مرتبط

کاشت درخت به یاد پایه‌گذار فقید بیوتکنولوژی کشاورزی ایران

رییس اداره نظارت و ارزیابی غذاهای ویژه: غیرتراریخته‌ها هیچ حسن و مزیتی نسبت به محصولات تراریخته ندارند

بیانیه مشترک انجمن های تخصصی حوزه علوم زیستی و کشاورزی در انتقاد از کارزار رسانه‌ای تحریف مصوبه اخیر مجلس

مخالفت قاطع انجمن های علمی با بندهای الحاقی به برنامه هفتم:ممنوعیت کشت تراریخته ها، ضدمنافع ملی و تهدیدکننده امنیت غذایی کشور است

نظر دهید

* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند

سرخط خبرها