پنج شنبه، ۶ اردیبهشت، ۱۴۰۳ | Thursday, 25 April , 2024

آیا باید از پرواز با هواپیمای ملخی ATR بترسیم؟

نسخه قابل پرینت
کد خبر:19596
سه شنبه، ۲ خرداد، ۱۳۹۶ | 12:34

آیا باید از پرواز با هواپیمای ملخی ATR بترسیم؟

هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران چندی پیش قراردادی را برای خرید ۲۰ فروند هواپیمای ۷۰ نفره ملخی ATR با شرکت سازنده فرانسوی ایتالیایی امضا کرد که طبق این قرارداد در صورت رضایت ایران تعداد سفارش ها به ۴۰ نفر نیز افزایش می‌یابد.

به گزارش دیده‌بان علم ایران، ظاهر هواپیماهای ۷۲ ATR که شبیه هواپیماهای ملخی قدیمی است ناخودآگاه نگرانی‌هایی را درباره ایمنی و کارآمدی این نوع هواپیماها ایجاد می‌کند و این که آیا جت‌های مسافربری با موتورهای بزرگ ایمن‌تر از این هواپیمای ملخی نیستند؟

 وی با اشاره به این که موتور هواپیماهای اولیه به پروانه‌ای در نوک هواپیما منتهی بود که نیروی پیشران را ایجاد می‌کرد و با اختراع موتور جت این شمایل دچار تحول اساسی شد و پره های پروانه از مقابل موتور به داخل محفظه‌ی موتور منتقل شدند به ما حق می‌دهد که با دیدن هواپیمایی که پروانه دارد به یاد هواپیماهای قدیمی بیفتیم و البته تفاوت اصلی این نوع دو هواپیما را در ساختار موتورشان می‌داند.

«پیش از اختراع موتورجت، نیروی پیشران هواپیماها از موتورهای پیستونی تامین می‌شد. در حالی که موتور جت با فناوری پیچیده‌تر و قابل اعتمادتر بسرعت جای خود را در صنعت پیشرانه‌های هواپیما باز کرد.»

به گفته وی، موتورهای جت امروزی دو دسته‌اند: موتورهای جت پروانه‌ای (Turboprop) و موتورهای جت پره‌ای (Turbofan). موتور هر دو هواپیما از فناوری جت بهره‌ می‌برند که طی سالها روز به روز پیشرفته‌تر شده‌اند. امروزه هدف طراحی موتور بالا بردن کارایی و بهینه کردن مصرف سوخت است و تمام موتورها چه جت پروانه‌ای و چه جت پره‌ای همگی از بالاترین استانداردهای ایمنی برخوردارند.

اما دلیل تفاوت طراحی این دو نوع موتور جت در سرعت آنهاست. سرعتی که از موتور جت پره‌ای تولید می‌شود به مراتب بیشتر است. پروانه‌های بزرگ جت پروانه‌ای مقاومت بیشتری در برابر هوا دارند بنابراین نسبتا صدای بیشتری ایجاد می کنند، اما به دلیل همین ویژگی، هواپیما سریعتر توقف می‌کند و برای باندهای پرواز کوتاه مناسب‌تر است.

وی مزیت دیگر هواپیماهای جت پروانه‌ای را کم هزینه بودن آنها در مسیرهای کوتاه می‌داند و در عین حال معتقد است: « اگرچه هواپیماهای جت پره‌ای به مراتب سریعترند ولی بخش زیادی از زمان پرواز در پروازهای کمتر از ۵۰۰ کیلومتر صرف اوج گرفتن یا فرود می‌شود. به همین دلیل اختلاف زمان پرواز در مسیرهای کوتاه بین این دو نوع هواپیمای جت چندان زیاد نیست؛ در حالی که مصرف سوخت هواپیمای جت پروانه‌ای در مسیر مشابه حدود یک چهارم هواپیمای جت پره‌ای است.»

به گفته این خلبان، هواپیماهای جدید ۷۲ ATR خریداری شده برای شرکت ایران ایر از نوع جت پروانه‌ای هستند که پرفروش‌ترین هواپیمای کلاس زیر ۱۰۰ نفره بوده و در کشورهای مختلف دنیا از آب و هوای گرم و خشک آفریقایی گرفته تا سرد و مرطوب اروپایی در حال پروازند.

«واضح است که این انتخاب مناسبی برای مسیرهای کوتاه در ایران و فرودگاه های شهرهای کوچکتربوده است. به علاوه اگر مصرف سوخت ناوگان هوایی – مهمترین هزینه پرواز- بهینه شود، به نفع مستقیم مصرف‌کنندگان است؛ بنابر این اگر با یک جت ۷۲ ATR مدرن سفر می‌کنید، دلهره نداشته باشید بلکه از آرامشی که تکنولوژی روز صنعت هوایی، چه از لحاظ امنیت چه از لحاظ هزینه برای شما به ارمغان آورده لذت ببرید.»

انتهای پیام

مطالب مرتبط

دانشجویان ایرانی، برنده رتبه سوم مسابقات جهانی طراحی جت پیشرفته

آشنایی با پرنده بی فرود «آسمان»/ هواپیمای پرواز «تهران – یاسوج» از نوع «ملخی دو موتوره» بود

جت‌های ناسا در تعقیب «خورشید گرفته»

نظر دهید

* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند

سرخط خبرها