محققان دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه آیووا آمریکا به سرپرستی یک دانشمند ایرانی، باتری جدیدی را تولید کرده‌اند که هنگام تماس با آب متلاشی می‌شود.
به گزارش دیده‌بان علم ایران از این باتری‌ها می‌توان در حسگرهای محیطی که پس از استفاده نیازی به بازیابی ندارند، ایمپلنت‌های پزشکی موقت و یا کالاهای مصرفی که پس از دور انداخته شدن تجزیه می‌شوند استفاده کرد. اگر این دستگاه‌ها دارای باتری‌های تجزیه نشدنی باشند در آن صورت تمام برنامه ریزی‌ها برای استفاده از این مواد یک بار مصرف قابل تجزیه با شکست مواجه خواهد شد.
اعضای این تیم که در بین آنها دو محقق ایرانی دیگر به نامهای ریحانه جمشیدی و نسترن هاشمی نیز حضور داشته اند به سرپرستی دکتر رضا منتظمی، یک باتری لیتیوم-یون ۲٫۵ ولت ساختند که می‌تواند یک ماشین حساب رومیزی را برای حدود ۱۵ دقیقه نیرودهی کند و همچنین در زمان قرار گرفتن در آب در مدت زمان حدود نیم ساعت حل شود.
منتظمی اظهار کرد: این اولین باتری تخریب شونده است که توانایی نیرودهی به برخی دستگاها را داشته، بادوام بوده و برای استفاده عملی مفید است. این باتری کوچک از هشت لایه از جمله آند، کاتد و جدا کننده های الکترولیت که همه آنها در دو لایه و از یک پلیمر پلی وینیل الکل هستند تشکیل شده است.
این پلیمر در زمان تماس با رطوبت متورم شده و تجزیه می‌شود و الکترودها (آند و کاتد) را با انجام این کار بیرون می‌ریزد. پس از آن نانوذرات موجود در باتری منتشر می‌شوند که البته تجزیه نشده و در عوض در محیط زیست پراکنده می‌شوند.
رضا منتظمی و یوآنفن چن
منتظمی و تیمش بر این باورند که می‌توان این باتری‌ها را در اندازه بزرگتر تولید کرد تا قادر به تولید برق بیشتری باشند، اما از طرفی هرچه این باتری ها بزرگتر باشند در مدت زمان بیشتری نیز تجزیه خواهند شد.
دانشمندان معتقدند برای چنین دستگاه‌هایی باید باتری‌های کوچک اما با تعداد بیشتر تولید کرد.
این پژوهش درJournal of Polymer Science, Part B: Polymer Physics به چاپ رسیده است.
گفتنی است، رضا منتظمی، دوره‌های کارشناسی فیزیک و نجوم و کارشناسی ارشد و دکتری علوم و مهندسی مواد را در دانشگاه ویرجینیاتک گذرانده است.
انتهای پیام