سه شنبه، ۲۹ اسفند، ۱۴۰۲ | Tuesday, 19 March , 2024

بزرگای بزرگترین زلزله قابل انتظار در ایران چه قدراست؟/ضرورت بازنگری در بزرگی حدی و محاسبات لرزه ای تهران/ایستگاه های لرزه نگاری تهران، یک دهم تعداد لازم!

نسخه قابل پرینت
کد خبر:45603
دوشنبه، ۲۹ مهر، ۱۳۹۸ | 12:15

بزرگای بزرگترین زلزله قابل انتظار در ایران چه قدراست؟/ضرورت بازنگری در بزرگی حدی و محاسبات لرزه ای تهران/ایستگاه های لرزه نگاری تهران، یک دهم تعداد لازم!

استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله با بیان این که بزرگای بزرگترین زلزله قابل وقوع در تهران که تاکنون حدود ۷ درجه در مقیاس امواج درونی زمین برآورد شده بود براساس تازه ترین یافته های زلزله شناسی به حدود ۷٫۵ درجه افزایش یافته پیشنهاد کرد این افزایش نیم درجه ای در بزرگی حدی زلزله تهران که پایه تمام محاسبات لرزه ای و نقشه های خطر زلزله پایتخت است به رسمیت شناخته شود.

دکتر مهدی زارع در گفت و گو با خبرنگار دیده بان علم ایران با اشاره به نتایج تحقیقات اخیر خود که در قالب مقاله ای در تازه ترین شماره نشریه زلزله شناسی و مهندسی زلزله (JSEE) ارائه شده است اظهار داشت: افزایش بزرگی حدی برآورد شده زلزله تهران به ۷٫۵ درجه در مقیاس امواج درونی زمین حاصل بررسی شواهد موجود در زمین لغزش های بزرگ سولقان و کلوگان (حوالی اوشان) و دو مرحله لغزش بزرگ در دامنه کوه های البرز در گلاب دره و حصارک کن ( محل دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران) است که نشان از وقوع حداقل دو زمین لرزه با بزرگی حدود ۷٫۵ درجه در مقیاس امواج درونی زمین دارد.

وی با بیان این که این دو زلزله بزرگ احتمالا زلزله های تاریخی حدود هفت هزار و ۳۰۰ (تا هفت هزار) سال و سه هزار و ۲۰۰ سال پیش هستند به این نکته جالب هم اشاره کرد که زمان تخمینی آخرین برون زدگی (فوران) قله آتشفشان دماوند نیز حدود هفت هزار و ۳۰۰ سال یعنی مصادف با دوره زمانی رخداد یکی از دو زلزله بزرگ این منطقه است.

زارع درباره برآوردش از بزرگی بزرگترین زلزله قابل انتظار در ایران گفت: طبق مطالعات ما بزرگترین زلزله قابل انتظار در ایران مرکزی حدود ۷٫۳ و در البرز ۷٫۸ یا حتی ۸ درجه در مقیاس امواج درونی زمین است.البته پیش بینی می کنم با بررسی رخدادهای لرزه ای بزرگ حاصل از ذوب شدن یخچال های البرز که مستلزم مطالعات جداگانه ای است در محاسبه بزرگی حدی زلزله های این منطقه به اعدادی بالاتر از برآوردهای کنونی هم برسیم.

استاد زلزله شناسی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در ادامه در خصوص بزرگترین زلزله شناخته شده ایران گفت: براساس شواهد تاریخی بزرگترین زلزله داخل فلات ایران، زمین لرزه سال ۸۵۵ میلادی( قرن دوم هجری) در شمال دامغان (قومس) است که طبق مطالعات انجام شده گسل مسبب آن، گسل آستانه بوده و بزرگی آن حدود ۸ درجه در مقیاس امواج درونی زمین برآورد شده است.

زارع در پایان با اشاره به اهمیت پایش لرزه ای و انجام مطالعات هر چه دقیقتر در خصوص لرزه خیزی شهرها و مناطق پرجمعیت کشور از جمله تهران گفت: اگر می خواهیم به نتایج آماری درستی در زمینه وضعیت لرزه خیزی تهران و پیش بینی کوتاه مدت و بلندمدت زلزله های آینده این منطقه برسیم تعداد ایستگاه های لرزه نگاری و میکروژئودزی در تهران و جنوب البرز باید حداقل تا ۱۰ برابر تعداد کنونی افزایش یابد.

انتهای پیام

مطالب مرتبط

تهران در رتبه ۳۴ برترین خوشه‌ های علم و فناوری جهان

سابقه رخداد شش زلزله بالای ۶ ریشتر در بخش غربی گسل شمال تهران/عدم تاثیر زلزله دماوند بر گسل شمال تهران

زلزله ای به بزرگی ۳٫۹ دماوند را لرزاند

تازه ترین پرده از ۱۴ سال وعده سازمان پژوهش ها: ساخت ماهواره «آیات» نیازمند دو میلیون دلار اعتبار است

نظر دهید

* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند

سرخط خبرها