سيستم داربستي تزريق پذير حاوي داروهاي ضد التهاب و تحريك كننده تمايز جهت ترميم ضايعات غضروف مفصلي توسط محققان دانشگاه امیرکبیر طراحي و ساخته شد.
به گزارش دیده بان علم ایران، استفاده همزمان داروي تحريك كننده تمايز غضروف و داروي ضدالتهاب به همراه روش به كار رفته مي تواند سبب تسريع بهبود آسيب هاي غضروفي شود.
از نظر ساختاري، غضروف طبيعي يك بافت همبند چند لايه است كه از كندروسيت هاي پخش شده در ماتريكس خارج سلولي متراكم تشكيل شده است. ظرفيت ترميمي غضروف بسيار اندك است. پايين بودن توانايي ترميم در غضروف به برخي ويژگي هاي ساختاري از جمله فاقد رگ بودن آن مربوط مي شود. نبود رگ هاي خوني در غضروف، علت اصلي پايين بودن ظرفيت ترميمي آن است.
روش هاي مختلفي براي ترميم آسيبهاي غضروفي وجود دارد. اما روشي كه هم اكنون مورد توجه قرار گرفته استفاده از روش مهندسي بافت است. رويكرد موفق مهندسي بافت، تشويق سلول ها براي ايجاد ماتريكس خارج سلولي يا تهيه داربست هايي براي تقليد اين ماتريكس است. داربست مناسب براي مهندسي بافت غضروف آرتيكولار بايد هم قابليت مقاومت در برابر تنش هاي مكانيكي را داشته باشد و هم غضروف زايي را حمايت كند به طوريكه فنوتيپ كندروسيت ها حفظ شود. در این صورت ساختار داربست بايد به گونه اي باشد كه بافت طبيعي غضروف را شبيه سازي كند.
با توجه به اينكه ۸۰-۶۰ در صد بافت غضروف را آب تشكيل مي دهد و با در نظر گرفتن اين نكته كه كندروسيت ها به طور طبيعي در ساختار پروتئوگليكاني معلق هستند، به كار گيري هيدروژل ها به عنوان استراتژي مناسب در مهندسي بافت غضروف مطرح است. هيدروژل ها شكل ناحيه آسيب را به خود مي گيرند. همچنین هيدروژل ها به دليل محتواي آب بالايي كه دارند، نفوذپذيري بالايي براي اكسيژن، مواد غذايي و متابوليت هاي محلول در آب دارند. با در نظر گرفتن اينكه در غضروف تغذيه از طريق نفوذ صورت مي گيرد اين قابليت هيدروژل ها مي تواند بسيار كمك كننده باشد.
در نهايت هيدروژل پس از اينكه نقش خود را به طور كامل به عنوان داربست ايفا كرد بايد از محل حذف شود. محلول دارويي يا سلول ها مي توانند به عنوان محلول آبي (سل) مخلوط شوند و پس از تزريق به محل مورد نظر و شكل گيري هيدروژل طي مكانيزم سل ژل صورت مي گيرد. اين روش يك روش ايمپلنت كردن ساده بدون نياز به جراحي يا فرايندهاي ساخت هستند. برخي از داروها به عنوان تحريك كننده تمايز غضروفي شناخته شده اند. با توجه به اينكه ترميم آسيب هاي غضروفي به صورت طبيعي در بدن به سختي انجام مي گيرد و با مشكلات فراوان همراه است، به كار گيري داروهاي ضد التهابي در كنار داروهاي تحريك كننده تمايز سلولي مي تواند بسيار موثر باشد.
Methylprednisolone، Mexamethasone، Hydrocortisone، Betamethasone، Prednisolone وTriamcinolone جزو هورمون هاي استروئيدي هستند كه بر روي مورفولوژي، هيستولوژي و بقاء غضروف چه در محيط آزمايشگاه و چه در محيط بدن تاثير داشته اند. البته ميزان آنها مهم است و بايد در حد مجاز استفاده شوند. اين داروها تاثير ضد التهابي دارند. پليمرهاي زيادي به عنوان داربست براي مهندسي بافت غضروف به كار گرفته شده اند كه از بين آنها پلي اتيلن گلايكول به دليل آبدوستي بالايي كه دارد و خواص مكانيكي شبيه غضروف در مهندسي بافت غضروف كاربرد فراوان دارد. با استفاده از اين ماده با ديگر پليمرها مي توان چسبندگي سلول و پروتئين ها را به داربست كنترل كرد. به كار گيري پليمرهاي طبيعي در كنار پليمرهاي مصنوعي، امكان به كار گيري مزاياي هردو را فراهم مي کند.
پلي ساكاريدهاي پايه هيدروژلي به دليل زيست سازگاري و زيست تخريب پذيري عالي شان بيشتر مورد توجه هستند. هيالورونيك اسيد از جمله پلي ساكاريدهايي است كه مي تواند به شكل هيدروژل در آيد و به طور گسترده در كاربردهاي داربست در مهندسي بافت استفاده شود. هيالورونيك اسيد از مواد موجود در ماتريكس خارج سلولي غضروف است و به چسبندگي سلولي كمك مي كند.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند