با رای هیات داوران، دکتر مریم نوروزیان، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان پیشگام برگزیده نشان “اخوینی”انتخاب شد.
به گزارش خبرنگار دیده بان علم ایران، انجمن علمی روانپزشکان ایران جایزه ” اخوینی” به نام پزشک والامقام پارسي، ربیع بن احمد اخوینی به منظور قدردانی و تشویق پژوهش ها و خدمات در زمینه نوروسایکیاتری در نظر گرفته شده است
اين جايزه هر دو سال یک بار در جریان سمینار نوروسایکیاتری ایران که نخستین دوره آن چهارم و پنجم مردادماه در تهران برگزار شد در دو بخش پژوهش و خدمات اعطا می شود.
بر گزیده بخش نخست ازميان پژوهش هاي ارايه شده در سمینار در قالب پوستر و برگزیده بخش دوم پس از بررسي خدمات‌آموزشی، پژوهشی و درماني از بین پیشگامان این رشته در کشور انتخاب می شود.
برگزیده نخستین دوره جایزه اخوینی در بخش پیشگامان نوروسایکیاتری ایران، دکتر مريم نوروزيان، استاد گروه روانپزشکي دانشکده پزشکي دانشگاه علوم پزشکی تهران است. وی متخصص نورولوژی و فلوشيپ دمانس و بیماری الزهایمر است که به ویژه در حوزه اختلال حافظه در سالمندان، اختلالات شناختی ناشی از بیماریهای نورولوژیک، روان پزشکی و بیماریهای داخلی و داروها تحقیق و به طور تخصصی در زمینه دمانس وبیماری آلزهایمر،بیماری پارکینسون، نوروسایکیاتری و نوروسایکولوژی فعالیت دارد.
دكتر مريم نوروزيان تحصيلات عالي خود را در سال ۱۳۶۴ در رشته پزشكي در دانشكدة پزشكي دانشگاه تهران آغاز كرده و در سال ۱۳۷۱ فارغ‌التحصيل شده و در سال ۱۳۷۶ موفق به اخذ درجة تخصصي در رشتة نورولوژي از دانشكدة پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران شد.
کسب رتبه اول دانشگاه علوم پزشكي تهران، رتبه سوم كشور در امتحان بورد تخصصي نورولوژي در سال ۱۳۷۶، برگزاری اولین همایش بین المللی بیماری آلرهایمر در ایران و تاسیس اولین کلینیک حافظه و دپارتمان حافظه و نورولوژی رفتار در ایران بخش کوچکی از افتخارات و خدمات علمی این استاد روانپزشکی است.
به گزارش دیده بان علم ایران، نوروسایکیاتری، حیطه ای است که هم به ارتباطات رفتاری مغز می پردازد و هم بر ارزیابی و درمان بیمارانی با مشکلات نورولوژیک تمرکز دارد که هم زمان دارای مشکلات شناختی، عاطفی و یا رفتاری نیز هستند.
برای مثال افرادی با آسیب مغزی تروماتیک می توانند مجموعه ای از علایم فیزیکی داشته باشند و هم زمان ممکن است از مشکلات رفتاری، شناختی و عاطفی نیز رنج ببرند. این مشکلات به اندازه عوارض نورولوژیک و گاه بیش از آن ها می توانند ناتوان کننده باشند. در سده ۱۸ میلادی در آلمان، افرادی بودند که خود را نوروسایکیاتریست می نامیدند.
در آن دوران نورولوژی و روانپزشكي کم و بیش یک حیطه به شمار می آمدند و لذا منظور آن زمان از نوروسایکیاتری با منظور امروزی فرق داشته چرا که از اوایل قرن ۱۹، نورولوژی و روانپزشكي به ترتیب به دو حیطه متفاوت ذهني و فیزیکی می پردازند.
انتهای پیام