بررسی محققان پژوهشگاه رویان درباره عوارض جانبی احتمالی استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی به همراه پلاکت لیز شده در درمان ناپیوستگی استخوان‌های بلند نشان داد این روش بی خطر بوده و می تواند به صورت بالینی مورد استفاده قرار گیرد.
به گزارش دیده بان علم ایران، ناپیوستگی (Nonunion) استخوان به شرایطی گفته می‌شود که دست کم ۹ ماه از شکستگی استخوان گذشته باشد و طی سه ماه هیچ نشانی از پیشرفت بهبودی در آن دیده نشود.
پژوهش‌های اخیر نشان داده‌اند که استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی در درمان ناپیوستگی استخوان‌های بلند، عوارض ثانویه ایجاد نمی‌کند و بی‌خطر است.
به منظور بررسی بی‌خطر بودن استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی به همراه پلاکت لیز شده، در درمان ناپیوستگی استخوان‌های بلند، دکتر ناصر اقدمی، دکتر نرگس لبیب‌زاده، دکتر محسن عمادالدین و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن، پس از بررسی ۱۸ بیمار مبتلا به ناپیوستگی استخوان بلند، هفت بیمار دارای شرایط مناسب، توسط جراح ارتوپد انتخاب شدند. به هر یک از این بیماران، در محل شکستگی، ۲۰ میلیون سلول بنیادی مزانشیمی به همراه پلاکت لیز شده پیوند زده شد. به منظور بررسی وضعیت بیماران، یک، سه، شش و ۱۲ ماه پس از پیوند، از موضع شکستگی تصویر X-rays گرفته شد. در این بازه زمانی، بروز عوارض جانبی ممکن نیز بررسی
شد.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی یاخته (Cell journal) به چاپ رسیده، نشان داد، استفاده از سلول‌های بنیادی
مزانشیمی در کنار پلاکت‌های لیز شده بی‌خطر است و پس از گذشت ۱۲ ماه عوارض ثانویه ایجاد نمی‌کند. همچنین از هفت بیمار
دریافت کننده پیوند، چهار نفر بهبود یافتند.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی در کنار پلاکت لیز شده برای درمان ناپیوستگی استخوان
های بلند بی‌خطر است و پس از بررسی بیشتر می‌تواند به صورت بالینی مورد استفاده قرار گیرد.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند