محققان کشور موفق به طراحی داربست استخوانی حاوی نانوذرات بارگذاری شده با آنتی بیوتیک وانکومایسین جهت درمان بیماری ورم استخوان شدند.
به گزارش دیده بان علم ایران، استئوميليت یا ورم استخوان به معنی عفونت استخوان و مغز استخوان است که در آن تمام استخوان های بدن ممکن است دچار عفونت شوند. علت اين بيماری اغلب عفونت های استافيلوکوکی است ولی ساير باکتری ها مانند استرپتوکوک، انتروباکترها و مايکوباکتريوم و گاه قارچ ها نيز می توانند علت آن باشند. علاوه براين، باکتری های بين استخوانی که در مقابل آنتی بيوتيک ها مقاومت پيدا کرده اند نیز می توانند موجب استئوميليت مزمن شوند.
استئوميليت به خصوص نوع مزمن آن می تواند به فلج شدن، قطع عضو و حتی مرگ نيز منجر شود. از آنجایی که استئومیلیت یک بیماری جدی و خطرناک است نیاز به درمان فوری با آنتی بیوتیک یا عمل جراحی دارد. نکته ای که وجود دارد این است که در خیلی از موارد به علت مقاومت میکروارگانیسم های دخیل در بیماری به درمان های رایج آنتی بیوتیکی، میزان درمان این بیماری محدود است؛ بنابراین نیاز به روش های درمانی مناسب تر ضروری به نظر می رسد.
در این خصوص به نظر می رسد بتوان با کمک علوم مهندسی بافت و فناوری نانو، ساختارهای مناسبی جهت درمان این بیماری شایع، در نظر گرفته شود. در این راستا محققان کشور طرحی با عنوان “ساخت داربست استخوانی حاوی نانوذرات بارگذاری شده با آنتی بیوتیک وانکومایسین جهت درمان بیماری استئومیلیت” را با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی اجرا کردند.
در این پروژه سعی شده با استفاده از پلیمرهای زیست سازگار و زیست تخریب پذیر، نانو ذرات و داربست مناسب استخوانی، جهت رهایش آنتی بیوتیک های موثر علیه بیماری استئومیلیت طراحی شود.
در این پروژه با طراحی نانوذرات مناسب بر پایه پلیمر ابریشم، ساختار مناسبی جهت انتقال آنتی بیوتیک vancomycin فراهم شده است. علت انتخاب آنتی بیوتیک مذکور، کاربرد گسترده آن برای درمان عفونت های مقام به درمان از جمله باکتری S.aureus) Staphylococcus aureus) است.
مشخص شده است که استفاده از نانوذرات جهت رهایش کنترل شده داروهای مختلف نسبت به روش های مرسوم دارو رسانی دارای مزایای زیادی همچون محافظت دارو در برابر تخریب، انتقال هدفمند دارو، کاهش میزان تزریق، امکان انتقال چند دارو به طور همزمان، افزایش میزان جذب دارو توسط بافت هستند.
به گفته محقق علت انتخاب پلیمر ابریشم جهت ساخت نانوذرات به این علت بوده است که مشخص شده است پلیمر ابریشم دارای ظرفیت بالای پذیرش داروهای مختلفی برروی خود می باشد که این موضوع به علت وجود گروههای متفاوت مناسب جهت پذیرش دارو در ساختار این پلیمر، زیست سازگاری مناسب، مقرون به صرفه بودن آن، می باشد. از سوی دیگر، به منظور انتقال نانوذرات حاوی آنتی بیوتیک ساخته شده در این پروژه به ناحیه آسیب دیده استخوانی، ساخت داربست مناسب فیزکوشیمیایی با منافذ مناسب ضروری به نظر می رسد. داربست طراحی شده نه تنها به عنوان انتقال دهنده و بستری برای نانوذرات در نظر گرفته شده است، بلکه با داشتن خواص فیزیکوشیمیایی مناسب می تواند باعث ترمیم ناحیه استخوانی آسیب دیده نیز شود. در این راستا سعی خواهد شد از پلیمر طبیعی ابریشم به منظور ایجاد ساختار هموژن با نانوذرات ساخته شده، استفاده شود.
انتهای پیام
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند