استاد ریاضی مریم میرزاخانی در دانشگاه صنعتی شریف با بیان این که این نابغه ریاضی و نخستین زن برنده عالی ترین جایزه علمی ریاضی جهان تنها ۱۸ مقاله دارد که برخی از آنها در مجلات ISI هم منتشر نشده اظهار داشت: با مقایسه جایگاه علمی با انبوه محققانی که به داشتن چند صد مقاله در رزومه خود می بالند می توانیم به الگویی صحیح برای تحقیق و ارائه مقاله برسیم.
به گزارش خبرنگار دیده‌بان علم ایران، دکتر عبادالله محمودیان، چهره ماندگار ریاضی کشور و استاد دانشگاه صنعتی شریف که از دوران تحصیل مریم میرزاخانی در دبیرستان تا تحصیل او در دانشگاه به عنوان استادی دلسوز در کنار او بوده و تا واپسین روزهای زندگی کوتاه اما پربار مریم از دور و نزدیک شاهد تلاش و موفقیت و بالندگی علمی شاگردش بوده است دیشب در آیینی که برای بزرگداشت مریم میرزاخانی در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد اظهار داشت: مریم میرزاخانی که در ۴۰ سالگی اثری در حد چند قرن تلاش علمی داشته و با گذشت قرون متمادی از افول دانشمندان و ریاضیدانان بلندآوازه ایرانی، نام ایران را در عرصه بین‌المللی مطرح کرده نیازی به سوگواری ما ندارد؛ لذا نه در سوگ مریم که در نکوداشت این الگوی تاریخ ساز سخن می‌گویم. اواخر دهه ۶۰ در دانشکده ریاضی دانشگاه صنعتی شریف برنامه ای برای جلب دانش آموزان با استعداد به ریاضی داشتیم که شامل سخنرانی در دبیرستانها و کلاس های ریاضی عمومی، شرکت فعال در المپیاد و مسابقات دانشجویی و برگزاری دوره های تابستانی در دانشکده بود.
وی گفت: در این دوره‌ها ۳۰ دانش آموز دختر و ۳۰ دانش آموز پسر که از سوی آموزش و پرورش معرفی می شدند به طور رایگان توسط استادان ریاضی داوطلب آموزش می دیدند. این دوره شامل سخنرانی های علمی و سرگرمی‌های ریاضی و کامپیوتر بود. مریم میرزاخانی و رویا بهشتی دانش آموزان دوم دبیرستان فرزانگان تهران از جمله دانش آموزان شرکت کننده در این دوره تابستانی بودند که بعد از تعمیم مساله ای مطرح شده در کلاس تابستانی به حل آن علاقمند شدند و راه حل هایی برای آن یافتند. با دیدن علاقه و استعداد بالای آنها در ریاضی قرار شد مدت یک سال عصرها به دانشگاه بیایند و ریاضی کار کنند. با موافقت خانم حائری زاده، رییس وقت دبیرستان این امکان برای آنها فراهم شد. حاصل آن دوره مقاله ای بود که مشترکا با مریم میرزاخانی در یکی از نشریات معتبر ریاضی چاپ کردیم که بعد از دو دهه همچنان مورد استناد ریاضیدانان در مقالات علمی قرار می گیرد و در چند مقاله منتشر شده در نشریات ریاضیذ معتبر دنیا از جمله انجمن ریاضی آمریکا به آن مقاله ارجاع شده است.
محمودیان گفت: در آن دوره دانش آموزان سال دوم دبیرستان نمی توانستند در المپیاد ریاضی شرکت کنند لذا با دکتر حداد عادل که معاون دکتر نجفی – وزیر وقت آموزش و پرورش – و مسوول المپیادهای علمی بود صحبت کردم که موافقت وزیر را برای شرکت این دو دانش آموز در المپیاد ملی ریاضی بگیرد. میرزاخانی و بهشتی در المپیاد شرکت کردند و در رقابت با دانش آموزان سال سوم و چهارم دبیرستانهای کشور مریم رتبه ۱۷ و رویا رتبه ای حدود ۴۰ کسب کردند. سال بعد آنها با موفقیت در المپیاد ملی به المپیاد جهانی ریاضی اعزام شدند که مریم به عنوان اولین دختر ایرانی مدال طلا و رویا مدال نقره گرفت. مریم سال بعد هم در المپیاد ریاضی شرکت کرد و موفق به کسب دومین مدال طلای خود شد و رویا هم در المپیاد جهانی کامپیوتر مدال برنز گرفت.
استاد ریاضی دانشگاه صنعتی شریف با انتقاد از برخی مطالب بی اساس که این روزها در شبکه های اجتماعی مطرح می شود و ادعا می کنند که از هم دوره ای های مریم کسی در ایران نمانده از ۱۰ نفر همدوره ای او یک نفر – مرحوم صادقی – در سانحه سقوط اتوبوس دانشجویان ریاضی دانشگاه صنعتی شریف به دره فوت کرد و پنج نفر دیگر در ایران هستند و سه نفر در خارج حضور دارند. بعضی از المپیادی های همدوره میرزاخانی بعد از تحصیل در دانشگاه های خارج کشور به کشور برگشتند و امروز همکار ما در دانشگاه صنعتی شریف هستند.
وی گفت: مریم میرزاخانی و رویا بهشتی با توجه به مدال های المپیاد بدون کنکور وارد دانشگاه شدند و هر دو دانشکده ریاضی دانشگاه شریف را برای ادامه تحصیل انتخاب کردند بعد از دوره لیسانس هم در یک شهر آمریکا ادامه تحصیل دادند. میرزاخانی در دوره لیسانس دو، سه مقاله دیگر هم داشت که در مجلات معتبر چاپ شدند. یکی از آنها در کتاب درسی مرجع نظریه گراف که در اغلب دانشگاه های آمریکا و جهان تدریس می شود به نام میرزاخانی چاپ شده است. در دانشگاه در همان دوره کارشناسی، چند درس کارشناسی ارشد و دکتری را هم با من و دیگر همکاران گذراند.
محمودیان با اشاره به تواضع و فروتنی اخلاقی و علمی میرزاخانی گفت: وی اولین زن و اولین ایرانی برندهمدال فیلدز در تاریخ و اولین ایرانی است که در المپیاد ریاضی نمره کامل و دوبار مدال طلا گرفت. یکی از نکات جالب در مورد «میرزاخانی» این است که وی در دوره لیسانس، در همه زمینه‌های مختلف ریاضی درس گرفت و خود را به یک زمینه خاص محدود نکرد.
وی پایان‌نامه دکتری خود را با مک‌مولن، یکی از ریاضیدانان بزرگ و از برندگان جایزه فیلدز، گذراند. پایان‌نامه وی کار بدیعی در مورد هندسه بود که از آن در چند رشته دیگر ریاضی نیز استفاده شده است.
استاد مریم میرزاخانی در پایان ابراز تاسف کرد که هنوز فعالیت قابل توجهی برای تجلیل از مریم میرزاخانی در کشور انجام نشده اقداماتی از قبیل نام‌گذاری یک بنا، یک موسسه پژوهشی یا ایجاد یک پژوهشکده که خوب است همه علاقمندان پیشنهادهای خود را در این زمینه به انجمن ریاضی ایران ارائه کنند.
مراسم بزرگداشت مریم میرزاخانی، استاد دانشگاه استنفورد و نابغه ریاضی ایران و جهان که هفته گذشته در ۴۰ سالگی بر اثر بیماری سرطان در آمریکا درگذشت، شامگاه شنبه ۳۱ تیرماه در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد. در این مراسم که با حضور دکتر نجفی، مشاور رییس جمهور، حجت الاسلام هادی خامنه ای، استاد محقق، رییس انجمن ریاضی ایران و جمعی از استادان ومعلمان و مرئوج آموزش ریاضی برگزار شد با اعطای لوح تقدیر به نماینده خانواده میرزاخانی به مقام شامخ علمی او ادای احترام شد.
انتهای پیام
با سلام. بر اساس اطلاعات پایگاه اطلاع رسانی Scopus خانم میرزاخانی ۱۷ مقاله دارند که یکی از آنها به آدرس گروه تکنولوژی آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و در مجله علمی پژوهشی این دانشگاه به چاپ رسیده است. مضاف اینکه H-index ایشان ۷ است و بیشترین ارجاع علمی یکی از مقالات ایشان ۵۴ است. آیا اینها شاخص تحقیقات فاخر از نگاه نویسنده مقاله فوق الذکر محسوب می شود و آیا اینها برای رسیدن به درجه پروفسوری در دانشگاه استنفورد کفایت می کند؟ تا کی این تب بزرگنمایی کورکورانه برای برجسته سازی ایشان می خواهد ادامه داشته باشد؟ مسلما ما در دانشگاههای ایران بانوانی متعهدتر و عالمتر از مریم میرزاخانی ها سراغ داریم که در فید حیاتند و متاسفانه در رصد دیده بانی علم ایران تاکنون قرار نگرفته اند.
این آقای گیل هنوز نمیدانند افیلیشن چیست که از خانم میرزا اقاخانی که در قید حیات نیستند شکایت میکند. فرد مورد نظر اقای گیل هنوز عضو دانشگاه مازندران بوده و یک فرد دیگری میباشد. باتوجه به شناختی که از این اقای گیل در دانشگاه داریم ایشان کمترین اطلاع در هیچ حوزه ای ندارند اما همیشه در صف اظهار نظر هستند. تغییر رنگ اصلا خوب نیست اقای گیل
سرکار خانم میرزاخانی اچ ایندکس ۱۵ دارند و مقالاتی با بیش از ۲۰۰ استناد دارند. تعجب میکنم که هموطنان ما که باید از درخشیدن یه ایرانی خوشحال شوند برافروخته و در لوای دفاع از دانشمندان داخل کشور محققین خارج از کشور را تحقیر میکنند. جناب آقای گیل دقت بفرمایید که باید توان دیده شدن دیگران را داشته باشیم چون روزی خود نیز در مزان قضاوت قرار خواهیم گرفت.